Unit 4, vertaaloefening: Hoe nieuwgierig toch, die vrouwen!

Vroeger hadden de senatoren de gewoonte om het senaatsgebouw binnen te gaan met hun zonen die jonger waren dan zeventien. Toen in senaat een omvangrijkere zaak besproken was en uitgesteld tot de volgende dag. Beslisten de senatoren dat niemand deze zaak naar buiten mocht brengen, voordat er een besluit genomen was. Maar de moeder van de jongen Papirius, die samen met zijn vader in de senaat was geweest, vroeg wat er beslist was. Maar de jongen zei dat het niet toegelaten was dat te zeggen. Maar de stilte van de jongen, spoordde de vrouw aan om meer te vragen, ze vroeg het daarom met meer aandrang. Zo nam de jongen het besluit een list te gebruiken. Hij zei dat in de senaat was besproken of het voordeliger leek dat een man twee vrouwen had of een vrouw trouwdde met twee mannen. Toen zi dit hoorde liep ze bevend naar de andere huisvrouwen. De volgende dag kwam een menigte huisvrouwen aan bij de senaat. Smekend zeiden ze dat vrouwen liever twee dan één man trouwde. De senatoren die in het senaatsgebouw toekwamen, vroegen zicht af wat de vrouwen voor zich hielden. De jonge Papirius trad naar het midden van het senaatsgebouw en hij vertelde uitvoerig wat zijn moeder had willen horen en wat hij tegen zijn moeder had verteld. De senatoren loofden de trouw en de vindingrijkheid van de jongen En namen het besluit dat voortaan jongens voortaan niet meer met hun vader naar binnen mochten, behalve die ene Papirius.