Unit 6, tekst 2: Hoe groot kan de invloed van vrouwen wel zijn...

Toen de huisvrouwen met velen samen naar Veturia,
de moeder van Coriolanus, en Volumnia, zijn echtgenote kwamen overtuigden ze Veturia,
een vrouw van hoge leeftijd en Volumnia met haar twee kleine zonen om met hen
mee te gaan naar het kamp van de vijand.
Wanneer ze in het kamp aangekomen waren, zei één van zijn vrienden die tussen de vrouwen Veturia herkende:
"Als mijn ogen mij niet bedriegen, zei hij, zijn jouw moeder, jouw echtgenote en kinderen daar."
Toen Coriolanus verbijsterd naar zijn moeder ging om haar te omhelzen zei de vrouw woedend :
"Laat me weten, vooraleer ik een kus aanvaard, of ik naar mijn vijand of naar mijn zoon gekomen ben,
of ik als gevangene of als moeder in jouw kamp ben.
Hoe heb je dat platteland kunnen verwoesten dat jou heeft voortgebracht en gevoed ?
Toen Rome in zicht was, heb je dan niet gedacht :
binnen deze stadsmuren is mijn huis en zijn de huisgoden, moeder en vrouw en kinderen ?
Dus, als ik jou niet ter wereld had gebracht, dan zou Rome nu niet belegerd worden;
als ik geen zoon heb zou ik in een vrij vaderland gestorven zijn.
Maar dit kan ik niet langer verdragen en ik zal niet lang meer leven.
Ook jouw zonen staat, als je zo doorgaat, een vroegtijdige dood of een lange slavernij te wachten."
De omhelzing van zijn vrouw en kinderen en het geween van alle vrouwen braken tenslotte de man.
Na de omhelzing liet hij al zijn stadsgenoten terugkeren; hij deed zelfs het kamp terug bewegen.