Hoofdstuk 11, tekst 3J: De vrouwen gaan naar het vijandelijk kamp

1 Dan verzamelen zich getrouwde vrouwen bij Veturia, de moeder van Coriolanus en zijn vrouw Volumnia in groten getale. Of dit een politiek besluit of vrouwelijke angst is geweest, kan ik niet goed achterhalen.
Zeker hebben zij bereikt dat zowel Veturia, een vrouw van hoge leeftijd, als Volumnia, twee kleine zonen van Marcius met zich meenemend, met hen naar het kamp van de vijanden gingen, en dat vrouwen de stad, die mannen niet met wapens konden verdedigen, met smeekbeden en tranen verdedigden.
Zodra men bij het kamp 5 is gekomen, en er bericht is aan Coriolanus dat een geweldige stoet (van) vrouwen aanwezig was, was hij aanvankelijk, (aangezien hij noch door de waardigheid van de staat belichaamd in de gezanten, noch, belichaamd in de priesters, door de zó op ogen en geest inwerkende heilige verplichtingen bewogen was,) veel hardnekkiger tegenover de tranen van vrouwen.
Daarna zei een zeker iemand van zijn vrienden, die Veturia, temidden van de overige vrouwen had herkend, die tussen haar schoondochter en kleinzonen stond: ‘Als mijn ogen mij niet bedriegen, dan zijn jouw moeder, echtgenote en kinderen aanwezig.’