Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com

Homeros

Homerus, Odyssee, IX, 82-104: Odysseus bij de Lotuseters

Vandaar werd ik negen dagen door vijandige winden over de visrijke zee gesleurd: de tiende dag zetten we voet op het land van de Lotuseters, die bloemen eten als voedsel. Daar gingen we op het vasteland en schepten water voor onszelf, en nadat ze snel een maaltijd genomen hadden, kwamen mijn kameraden weer naar de snelle schepen. Toen we ons tegoed gedaan hadden aan het voedsel en drinken, toen zond ik mijn kameraden voorop om te gaan en uit te zoeken, welke mensen er op dit land waren en wat voor voedsel ze aten; ik koos twee mannen uit, gaf tegelijk een derde mee als boodschapper. Deze trokken er snel op uit en mengden zich onder de lotusetende mannen: en de Lotuseters beraamden niet de ondergang voor onze kameraden, maar ze gaven hun lotusbloemen om zich te verzadigen. Maar wie van de honingzoete vrucht van de lotus eet, wil niet meer rapporteren en niet terugkeren, maar die wil ter plaatse bij de lotusetende mannen blijven om zich tegoed te doen aan lotus en de terugkeer te vergeten.
Ik leidde hen onder dwang en weeklagend naar de schepen, in de schepen sleurde ik hen onder de roeibanken en bond hen vast. En mijn andere kameraden beval ik zich te haasten om aan boord van de snelle schepen te gaan, opdat niemand van de lotus zou eten en de terugkeer zou vergeten. Snel gingen ze aan boord en zetten zich bij de roeiriemen, en in een rij zittend sloegen ze de grijs-wit schuimende zee met hun roeiriemen.

Statistieken

Vertalingen op de site: 7.243

Nieuw afgelopen maand: 15

Gewijzigd afgelopen maand: 26