Hoofdstuk 1 Oude Testament 4: Het vonnis van koning Salomo

Toen werden er twee vrouwen, prostituees, bij de koning gebracht en zij gingen voor hem staan. De ene vrouw zei:"Ik vraag uw aandacht, heer: ik en de andere vrouw wonen in één huis en baarden een kind in dat huis. Het gebeurde op de derde dag na mijn bevalling. Nadat ik had gebaard dat ook die andere vrouw een kind kreeg; en wij waren samen thuis en verder is er niemand bij ons in het huis. De zoon van die vrouw stierf 's nachts, nadat zij in slaap was gevallen bij hem, zij stond midden in de nacht op en nam mijn zoon uit mijn armen en bracht hem in slaap, legde hem neer op haar schoot en ze legde haar gestorven zoon op mijn schoot. Ik stond 's morgens vroeg op om mijn zoon de borst te geven, en die was dood, ik bekeek hem eens goed, het was niet mijn zoon, niet het kind dat ik had gebaard. Toen sprak de andere vrouw: Niet waar, mijn zoon is de levende, jouw zoon is de dode. En de koning zei hen: Jij zegt: Die zoon van mij is de levende en de zoon van haar is de dode, en jij zegt:Niet waar, maar mijn zoon is de levende en jouw zoon is de dode. Of niet? Toen zei de koning: Pak een mes voor mij. [b] Ze brachten het mes voor de koning.[/b] De koning zei: Snijd de levende baby in tweeën en geef de ene helft van hem aan haar en de andere helft van hem aan haar. De vrouw van wie de levende zoon was zei tegen de koning. Ik vraag uw aandacht, heer, geef haar het kind en laten jullie het niet doden. En die andere vrouw zei: Hij moet noch voor mij noch voor haar zijn, snijd het door. En de koning zei: Geef het kind aan haar, de vrouw die zei: Geef het aan haar en laten jullie het niet doden. Zij is zijn moeder. En heel Israël /iedereen in Israël hoorde dat vonnis dat de koning, en zij hadden ontzag voor de koning,omdat zij zagen dat de wijsheid van God in hem was om recht te doen.