Hoofdstuk 19, tekst B: Achilles en Ajax (versie 2)

Hierna kwam de schim van de edele Achilles.Hij herkende me en klaagde zo: ‘O Odysseus, hoe ben je hierheen gekomen: waar alleen doden wonen, schimmen van de stervelingen?’Ik antwoordde hem: ‘Ik ben hierheen gekomen, Achilles,omdat Teiresias mij over mijn terugkeer iets kan zeggen: want ik heb Ithaka nog niet gezien, maar lijd altijd ellende . . .Dan jij, Achilles, was geen enkele man gelukkiger tijdens zijn leven en nú heers je over alle doden.Jij moet niet over je lot klagen!’Hij antwoordde mij dadelijk: ‘Prijs me de dood niet, lieve Odysseus! Want liever wil ik een slaaf op het land zijn bij een arme man, dan hier heersen over alle doden!’ Tenslotte zag ik de schim van de grote Ajax.Alleen bleef hij op een afstand staan, boos over mijn overwinning, omdat ik de schitterende wapens van Achilles had gekregen.Door de wapens is een zodanig man gestorven,die verreweg de beste was van de Grieken, na Achilles.Ik zei tot hem: ‘Ajax, gegroet! Zul je (dan) nooitophouden met je woede vanwege de wapens?Want niemand anders is schuldig, maar Zeus, die het leger van de Grieken haatte.Kom hierheen, heer, en luister naar mijn woorden: houd op met je woede en word weer een vriend voor mij/mijn vriend!’ Hij zei niets en ging weg naar de andere schimmen.