Hoofdstuk 6 (Livius), tekst: Verkrachting

58.1 Na een paar dagen ging Sextus Tarquinius naar Collatia toe met één makker, zonder dat Collatinus het wist.
58.2 Toen Tarquinius, die daar welwillend onthaald was door degenen die onwetend waren van zijn plan, na het eten naar het gastenvertrek was gebracht, ging hij, toen de omgeving hem voldoende veilig toescheen en allen diep in slaap schenen, brandend van liefde, met getrokken zwaard naar Lucretia, toen zij sliep, terwijl hij met zijn linkerhand de borst van de vrouw neerdrukte zei hij: 'Zwijg Lucretia, ik ben Sextus Tarquinius; ik heb een zwaard in mij hand, Je zal sterven als je een kik geeft.
58.3 Toen de vrouw opgeschrikt uit haar slaap, zag dat er geen hulp was maar wel dat de dood dichtbij dreigde, bekende Tarquinius zij liefde, smeekte hij, mengde hij dreigementen met smeekbeden en wendde hij de vrouwelijke geest naar alle kanten.
58.4 Toen hij zag dat ze vastberaden was en zelfs de dood haar niet aan het wankelen bracht, voegde hij aan de angst schande toe: hij zei dat hij na haar dood een vermoorde slaaf naakt bij haar zou leggen, opdat er werd gezegd dat zij gedood was bij overspel met een slaaf.
58.5 Toen de lust als overwinnaar haar vastberaden kuisheid met dit schrikbeeld had overwonnen en Tarquinius woest van daar was vertrokken, nadat hij de vrouwelijke eer had veroverd, stuurde Lucretia, diep bedroefd door zo'n groot kwaad hetzelfde bericht naar haar vader in Rome en naar haar man in Ardea, opdat elk met één trouwe vriend kwam, dat er behoefte was aan een snelle actie op deze manier, dat een gruwelijke zaak had plaatsgevonden.