Hoofdstuk 2, tekst 24 (versie 1)
Categorie: Boek > Via Nova > Boek 3
Het huis weent en mijn dierbare ouders rouwen zonder einde om mij, weggerukt door het doodslot: ik word door deze grafsteen bedekt. Wie zou niet treuren om het voorbeeld van een vroegtijdige dood? Als je me gezien had of de manier van mijn sterven kende, had je tranen uitgestrort, vreemdeling, over mijn botten.