Hoofdstuk 22, tekst C (DH): De heldendaad van het meisje Cloelia (versie 1)
Caesar augustus baval op zijn laatste levensdag, nadat hij een spiegel gevraagd had, dat het haar voor hem gekamd moest worden. Hij ondervroeg de toegelaten vrienden, of hij hen scheen dat de komedie van het leven goed gespeeld had. Daarna stuurde hij allen weg, toen anderen vrienden aankwamen uit de stad ondervroeg hij ze over de zieke dochter van Drussus. Plotseling onder de kussens van Livia verdween hij uit het leven, nadat hij had gezegd: ''Livia, leef denkende aan ons huwelijk, en vaarwel!'' Zo was zijn dood gemakkelijk en zodanig, als hij latijd had gewenst. Hij stierf tijdens het consulaat van Sextus Pompejus en Sextus Appelejus, 14 dagen voor de 1ste dag van September, het negende uur van de dag. Zijn lichaam was naar huis gebracht van Nola naar Rome tijdens de nachten door de tijd van het jaar. Zijn lichaam is in het voorportaal van het huis van Rome geplaatst. Terwijl de senatoren onderling streden over de lofuitingen van de keizer, is de beperking opgelgd aan de lofuitingen: hij is geeerd door Tiberius en Drussus, terwijl het volk aanwezig was en nadat hij op de schouders van de senatoren naar het maisveld was gebracht is hij gecremeerd. Er ontbrak niet 1 van de senatoren, die zwoer dat hij het beeld van de gecremeerde keizer, die naar de hemel ging, gezien had. De voornaamste van de Ridders hebben zijn resten verzameld op blote voeten en bij gezet in het Mausoleum.