Hoofdstuk 1, tekst 4: Androclus en de leeuw
Categorie: Boek > Lego
Op jacht
Er was (eens) een zekere soldaat, die boven alles van jagen hield. Het gebeurde op een dag,
dat, toen hij erop uitgetrokken was om te jagen, een hinkende leeuw hem tegemoet kwam,
die zijn poot aan hem toonde. De soldaat nu daalde/steeg van zijn paard af en trok een
scherpe doorn uit zijn poot en legde/smeerde zalf op zijn wond. De leeuw is genezen en ging door naar de bossen.

Voor de leeuwen
Hierna echter is de koning van dat rijk gaan jagen in hetzelfde woud. Toevallig/bij toeval nam
hij dezelfde leeuw gevangen en hield hem vele jaren. Die soldaat nu kwam in opstand tegen
de koning en plaatste zich in hetzelfde bos en beroofde alle voorbijgangers en doodde hen.
De koning had echter spionnen, die hem grepen en voor de koning leidden.
De koning gaf nu als vonnis, dat hij aan de leeuw werd gegeven om (hem) te verslinden, en dat er geen voedsel aan de leeuw werd gegeven, namelijk opdat hij hem zou verslinden
/verslond.
De soldaat echter was, toen hij bij hem in de kuil was geworpen, bang, meer dan kan/kon
worden geloofd, en wachtte het uur af, wanneer hij werd verslonden/zou worden
verslonden. Toen de leeuw hem had gezien, naderde hij, en omdat hij hem herkende, beschermde hij hem, zo goed als hij kon en hij stond de andere (leeuwen) niet toe, dat zij
hem aanraakten. En zo bleef de leeuw zeven dagen zonder voedsel en (bleef) de soldaat ongedeerd/niet gewond.

De beloning
Toen de koning dit gehoord had, verbaasde/verwonderde hij zich en droeg op dat de soldaat
uit de kuil werd getrokken en zei tegen hem: 'Zeg me, mijn beste, hoe kan het zijn/is het
mogelijk , dat de leeuw jou niet schaadde?' Hij/die zei: 'Mijn heer, eens reed ik paard door het bos, die leeuw kwam mij hinkend tegemoet, ik nu heb een doorn uit zijn poot getrokken
en de wond genezen, en daarom, zoals ik geloof, spaarde hij mij. 'De koning zei: 'Omdat de
leeuw, een beest zonder verstand, jou spaarde, moge jij je er voortaan op toeleggen/je best
doen jouw leven te verbeteren! Aan jou scheld ik kwijt, wat je ook maar tot nu toe hebt begaan.' Hij nu bracht de koning dank en hierna/voortaan beterde hij zijn leven en eindigde
zijn dagen/leven in vrede.