Hazen en Kikkers
Nadat de hazen eens samengekomen waren jammerden ze tegen elkaar over hun leven, dat gevaarlijk was en vol van vrees: want zij worden verslonden door mensen, honden, adelaars en vele anderen: Ze zeiden ( tegen elkaar ) dat het dus beter was eenmaal te sterven dan een heel leven lang bang te zijn. Nadat ze dat besloten hadden, gingen ze onmiddellijk op weg naar het meer, om erin te springen en zich te verdrinken. Nadat de kikkers die rondom het meer zaten, toen zij het gedreun van het rennen opmerkten, onmiddellijk daarin gesprongen waren, zei een van de hazen, menend dat hij scherpzinniger was dan de anderen: Blijf staan, vrienden, doe jullie zelf niets ergs aan: want , werkelijk, zoals jullie zien, zijn er andere dieren zelfs nog banger dan wij.
Het verhaal maakt duidelijk dat degenen die ongelukkig zijn getroost worden door anderen die iets ergers meemaken.