Homeros Ilias I (vers 223-246)
Uit de eerste zang
DE ACHAEËRS VERDEELD
6. Onzalige eed
De zoon van Peleus zei op zijn beurt de harde woorden tot de zoon van Atreus, en hij hield zijn woede nog niet tegen:
“Dronkaard, jij met je hondenogen en met het hart van een hinde, nog nooit heb jij het lef gehad (in je hart) je te bewapenen voor de oorlog samen met je manschappen, en nog nooit heb jij het lef gehad in een hinderlaag te gaan (liggen) samen met de dappersten van de Grieken; want (dat schijnt aan jou de dood te zijn) dat zou wel eens je dood kunnen zijn, hé?!
Natuurlijk is het veel beter om geschenken af te pakken (verspreid over het leger van de Grieken) van de Grieken, van al wie (spreekt tegen jou) jou tegenspreekt;
Jij bent een koning die zijn eigen volk verslind, omdat je heerst over nietsnutten;
want anders, zoon van Atreus, zou je nu voor de laatste keer schandelijk gehandeld hebben.
Maar ik (zal je vragen) vraag je en daarbij zweer ik een grote eed:
voorwaar bij deze scepter;
Nooit zal deze bladeren en twijgjes voortbrengen, (vanaf het 1e moment dat) van zodra hij zijn boomstam heeft verlaten in de bergen,
en nooit zal hij opnieuw bloeien; want rondom rond heeft een mes hem van schors en bladeren ontdaan; en nu echter dragen de zonen van de Grieken hem in hun handpalmen als rechters, die de wetten in acht nemen uit eerbied voor Zeus.
(Dit, het volgende, zal een voor jou een grote eed zijn) Ik voeg er voor jou nog een grote eed aan toe:
Ooit zal het verlangen naar Achilles de zonen van de Grieken (bereiken) overvallen
ze allemaal tezamen;
dan zal je niet kunnen helpen, hoezeer het je ook berouwt, wanneer velen door de mannenmoordende Hector zullen (vallen terwijl ze sterven) sneuvelen;
jij zal je hart vanbinnen openrijten door uit woede, omdat je de beste van de Grieken (wat betreft niets geëerd hebt / niet gerespecteerd hebt) volledig genegeerd hebt.â€
Zo sprak de zoon van Peleus, en hij wierp de scepter om de grond, (nadat hij) met gouden spijkers versierd (doorboord was), en hij zette zich neer.