Carmen, I, 37: Nunc est bibendum
Nu moet er gedronken worden, nu moet er ongeremd gedanst worden, nu is het de tijd om de kussens van de goden met Salii waardige gerechten te versieren, kameraad.
Vroeger was het verboden de voorvaderlijke Caecubische wijn (= kwaliteitswijn) uit de wijnkelder tevoorschijn te halen, zolang als de uitzinnige koningin (= Cleopatra) het Capitool klaarmaakte voor vernieling en ondergang,
samen met een besmette kudde mannen, schandelijk door hun seksuele perversie, onbeheerst in haar ambities en dronken van het zoete lot.
Maar het feit dat nauwelijks één schip was ontsnapt aan de vlammen verkleinde haar grootheidswaanzin, en de Caesar/keizer heeft haar door Mareotische wijn bedwelmde geest teruggebracht tot echte angsten, toen hij haar met (zijn) schepen opjoeg terwijl zij uit Italië vluchtte,
zoals een havik een weerloze duif opjaagt of zoals een snelle jager een haas opjaagt in de velden van het besneeuwde Thessalië, om het onheil brengende monster aan de kettingen te hangen.
En terwijl zij edeler probeerde te sterven, schrok ze niet als een vrouw doodsbang terug van het zwaard en ze probeerde niet met een snel vlot de onbereikbare kusten te bereiken.
En ze was zowel moedig om met een rustig gezicht naar haar neerliggend paleis/rijk te kijken, als dapper om de giftige slangen op te pakken, opdat ze met haar lichaam het zwarte gif zou opzuigen,
gedrevener door haar weloverwogen dood: zij, de niet bescheiden vrouw, gunde het de woeste Liburnae namelijk niet om haar als onttroonde koningin naar de trotse triomftocht te leiden.