Caesar moest alles tegelijkertijd doen : de vlag moest gehesen worden, dat was het signaal, telkens wanneer men te wapen moest lopen, de soldaten moesten van het werk terugroepen worden, de mannen die een beetje verder materiaal aan het zoeken waren om de wal te versterken, moesten gehaald worden, de slaglinie moest opgesteld worden, de soldaten moesten aangespoord worden en het teken moest gegeven worden met de krijgstrompet. Het gebrek aan tijd en de stormloop van de vijand verhinderde een groot deel van die zaken. Twee dingen waren een steunpunt in deze moeilijkheden, de kennis en de ervaring van de soldaten, door vorige gevechten geoefend, konden ze niet minder gemakkelijk de bevelen geven dan dat ze die van anderen moesten krijgen en het feit dat Caesar ieder legaat afzonderlijk had verboden van het werk en de verschillende legioenen weg te gaan, als het kamp nog niet versterkt was. Omwille van de nabijheid en de snelheid van de vijand wachtten zij geen bevel van Caesar af, maar zij regelden op eigen houtje wat hen goed leek.
