Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com

Pallas > Druk 1: boek 2

Hoofdstuk 21, tekst B: Odysseus, Telemachos en Penelope (versie 2)

Nadat ze naar binnen was gegaan, ging Penelope tegenover Odysseus zitten, in de gloed van het vuur. Ze zat zo bij de lange zuil, naar beneden kijkend, de woorden van haar echtgenoot afwachtend.
Maar Penelope zweeg lange tijd bewonderend: want nu eens meende zij zich iets te herinneren van hem. Dan weer niet, omdat hij slechte kleding had. Ten slotte maakte Telemachos, erg boos zijnde, zijn moeder verwijten met deze woorde: "Moeder van mij, on-moeder, een hart van steen hebbende! Waarom neem jij zo'n afstand van vader? Want Odysseus, jouw liefste echtgenoot, is in het twintigste jaar naar huis gekomen, na veel rampen te hebben doorstaan. Jij hebt toch altijd een hart harder dan steen."
En Penelope antwoordde hem: "Mijn kind, waarom heb jij je moeder zo'n verwijten gemaakt? Want ik sta perplex! Ik kan geen woord tegen hem zeggen, noch hem iets vragen, noch hem aankijken. Als hij dus werkelijk Odysseus is en naar huis is gekomen, dan zullen wij elkaar denk ik makkelijk herkennen: want wij hebben tekens, verbordgen voor anderen."
Toen de slimme Odysseus dit hoorde, glimlachte hij.

Statistieken

Vertalingen op de site: 7.238

Nieuw afgelopen maand: 20

Gewijzigd afgelopen maand: 28