Hoofdstuk 10 Lysias Simon 1C: Simon doet nog een laatste poging

Ik was zo erg ten einde raad dat ik, leden van de raad, met hoe ik moest omgaan met het onwettige gedrag van hem, zodat het voor het beste leek de stad te verlaten. Nadat ik de jongeman had gepakt(het is nodig de hele waarheid te zeggen) ging ik weg uit de stad. En toen ik dacht dat de tijd geschikt was voor simon de jongen te vergeten en berouw te hebben o ver zijn eerdere misstappen, kwam ik weer terug. Ik ging weg naar de Piriaus en meteen nadat hij vernomen had dat Theodotos terug was gekomen en dat hij verbleef bij Disimachos, die dicht bij het huis woonde, dat Simon had gehuurd, riep hij een paar van zijn vrienden bij elkaar. En zij aten en dronken en zetten bewakers op het dak, opdat wanneer de jongen naar buiten zou komen, zij hem naar binnen konden sleuren. Juist op dat moment kwam ik terug uit Piriaus en liep terwijl ik langskwam bij Disimachos naar binnen; en terwijl wij weinig tijd hadden doorgebracht gingen we naar buiten. Zij sprongen terwijl ze al dronken waren tevoorschijn naar ons. En enkelen van degene die zich bij hem hadden aangesloten wilde niet meer meedoen aan het wangedrag, maar Simon en P en A sleurden de jongen mee. En nadat hij mijn mantel had afgegooid vluchtte hij weg.
En toen ik meende dat hij was weggevlucht, en dat zij zodra zij mensen tegenkwamen zich uit de voeten zouden maken, omdat ze zich schaamde - nadat ik dit bedacht had nam ik een andere straat en ging weg; zo zeer probeerde ik hen te ontlopen, en alles wat mij door hun toedoen overkwam beschouwde ik als een grote gebeurtenis voor mij zelf. En daarna waar simon zegt dat het gevecht heeft plaats gevonden, heeft niemand van hen en van ons een gat in zijn hoofd opgelopen en ook heeft niemand enig ander letsel opgelopen en daarbij zal ik degene die erbij waren erbij halen.