Terwijl hij zulke dingen zegt, bekijkt zij hem al die tijd van opzij, terwijl zij hierheen en daarheen haar blikken laat gaan (haar ogen wentelen) en ze neemt (hem) helemaal op met zwijgende ogen en ziedend spreekt ze aldus: ‘Niet heb jij een goddelijke moeder en Dardanus (is) niet de stamvader van jouw geslacht, verrader, maar de Kaucasus heeft jou voortgebracht, ruig door harde rotsen en tijgerinnen uit Hycanië hebben (jou) hun tepels aangereikt. Want, waarom zou ik doen alsof of voor welke ergere dingen spaar ik mezelf? Hij heeft toch niet gezucht over mijn tranen? Hij heeft toch niet zijn blik naar mij toegewend (zijn ogen gebogen)? Hij heeft toch niet (door verdriet) overmand tranen gestort of zijn geliefde medelijden getoond? Wat moet ik eerst vermelden? Niet meer ziet de machtige Juno, niet meer (ziet) de zoon van Saturnus, onze vader, dit met rechtvaardige ogen. Nergens (is) trouw veilig. Aangespoeld op de kust en noodlijdend heb ik hem opgenomen en dwaas in een deel van mijn rijk geplaatst. De verloren vloot, zijn bondgenoten heb ik van de dood gered.
