Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com
Latijn en Grieks.com

Examenboeken > 2010: Cicero

1. Kijken met vreemde ogen

Als iemand nu toevallig aanwezig zou kunnen zijn, rechters, onbekend met onze wetten, rechtszaken en gewoonten, zou hij zich volgens mij kunnen verwonderen over wat voor een grote gruwelijkheid er is van deze rechtszaak, gezien het feit dat op feestdagen en tijdens openbare spelen dit proces als enige wordt gevoerd, nadat alle juridische zaken onderbroken zijn, en hij zou er ook niet aan twijfelen dat de aangeklaagde wordt beschuldigt van een zo grote misdaad dat de staat niet kan blijven bestaan nadat dit [het proces] verwaarloosd is.
Wanneer dezelfde zou horen dat er een wet is die beveelt dat er dagelijks een gerechtelijk onderzoek wordt ingesteld naar opstandige en misdadige burgers die gewapend de senaat hebben belegerd, de magistraten geweld hebben aangedaan, de staat hebben aangevallen dan zou hij de wet niet afkeuren, dan zou hij informeren naar de aanklacht, die ten grondslag ligt aan het proces.
Wanneer hij zou horen dat geen enkele misdaad, dat geen enkele roekeloze daad, geen enkel geweld gerechtelijk wordt onderzocht maar dat een jongeman van een vermaard talent [karakter], van een toewijding, van een aanzien wordt aangeklaagd door een zoon van hem, die hij zelf en voor het gerecht daagt en heeft gedaagd maar dat hij bestrijd wordt het geld van een hoer, dan zou hij het plichtsgevoel van Atratinus niet verwijten, dan zou hij menen dat de vrouwelijke grilligheid moet worden beteugeld en hij zou jullie als veel geplaagd beschouwen voor wie het geoorloofd is zelfs niet in gemeenschappelijke vrije tijd vrij te zijn.
De aanklager vrijgepleit
En inderdaad, als jullie nauwkeurig willen opletten en een juiste voorstelling willen hebben omtrent deze hele zaak zullen jullie, rechters, zo besluiten dat niemand naar het forum zou zijn gekomen voor deze aanklacht, die de keus had, en dat niemand wanneer hij naar het forum was gekomen niet enige hoop zou vasthouden behalve als hij niet steunde op een ondraaglijke hartstocht en zeer bittere haat van iemand.
Maar ik vergeef Atratinus, de zeer innemende en zeer goede jongeman, mijn vriend, die een rechtvaardiging heeft of vanwege plichtsgevoel of vanwege dwang of vanwege zijn leeftijd.
Als hij wilde aanklagen, schrijf ik dat toe aan plichtsgevoel, als hij is bevolen, aan dwang, als hij iets hoopte, aan zijn jeugdige leeftijd. Niet alleen moeten de overigen op geen enkele manier vergeven worden, maar ook moet er fel tegenstand worden geboden.

Statistieken

Vertalingen op de site: 7.243

Nieuw afgelopen maand: 15

Gewijzigd afgelopen maand: 26