Homeros Odyssee boek 23, 153 - 221

153 De huishoudster Eurynome waste Odysseus in huis
en smeerde hem in met olie,
en zij wierp een mooie mantel en chiton over hem,
Pallas Athene echter goot schoonheid over zijn hoofd uit
en maakte hem mooier en forser, en het haar
kwam gekruld over de schouders, als de bloemen van een hyacint.
En zoals een man ooit goud over zilver uitgiet
kundig, die Hephaestos heeft onderricht, en Pallas Athene,
wat betreft de gehele techniek, en hij maakt prachtige dingen,
zo ook goot zij schoonheid over zijn hoofd en zijn schouders.
En hij ging uit de badkuip, gelijkend op een van de onsterfelijken.
En hij ging weer in de zetel zitten van waar hij was opgestaan
tegenover zijn echtgenote, en sprak tegen haar het woord:
'Onbegrijpelijke! aan jou meer dan de tere vrouwen
gaven de Olympische goden een hard hart!
Geen andere vrouw zou zo koel op een afstand blijven,
als haar man verscheen, die na veel pijn en moeite
in het twintigste jaar in zijn land verscheen!
Maar vooruit, moedertje, maak voor mij het bed klaar, zodat ik
er zelf in kan gaan liggen: want zij heeft een hart van ijzer.'
En hem antwoordde de verstandige Penelopeia:
'Onbegrijpelijke, ik ben toch geenszins trots noch onverschillig
noch verwonder ik me bijzonder, maar ik weet nog goed, hoe jij was
toen je op het schip met de lange riemen uit Ithaka vertrok!
Maar vooruit, maak voor hem een stevig bed klaar, Eurykleia,
in de mooie slaapkamer die hij zelf heeft gebouwd,
Zet daar voor hem het stevige bed neer en bedek het met beddegoed,
vachten en wollen dekens en bontgekleurde spreien!'
Zo sprak zij om haar echtgenoot te testen, Odysseus echter
was ontstemd en sprak tegen zijn echtgenote, trouw en behoedzaam:
'Vrouw! Jij zegt een grievend woord!
Maar wie zette mijn bed op een andere plek? En het zou niet makkelijk zijn,
ook niet voor een vakman, tenzij een godheid zelf wilde helpen
en het bed makkelijk op een andere plaats zette!
Maar van de mensen kan geen sterveling, hoe sterk ook,
gemakkelijk het bed verschuiven, want er is een groot teken
in het zorgvuldig gemaakte bed: en ik maakte het, en niemand anders!
Er groeide een stam van een olijf met fijne bladeren in de hof,
krachtig, bloeiend, en de stam was dik als een zuil.
Daaromheen maakte ik mijn slaapkamer, tot hij af was,
in dichte lagen met stevige stenen, en ik dekte hem af met een dak,
en ik plaatste stevig samengevoegde deuren, nauw sluitend,
en daarna sloeg ik het loof van de fijnbebladerde stam af,
en ik schilde de stronk rondom vanaf de wortel met mijn mes,
goed en vakkundig, en ik maakte hem recht met een schietlood,
de poten bewerkend, en doorboorde alles met een boor.
En vanaf dat begin begon ik mijn bed, totdat het af was,
en versierde het met goud, zilver en ivoor.
en ik spande er glanzende riemen aan van purperen leer.
Zo maak ik je dit geheim bekend. Maar ik weet niet,
of mijn bed nog stevig staat, vrouw, of dat nu iemand het
ergens anders neergezet heeft, door de stam bij de wortels door te zagen.'
Zo sprak hij: en van haar begaf het de knieen en stokte het hart
omdat ze de tekens herkende, die Odysseus vertelde.
Daarna kwam ze recht op hem af, en sloeg haar beide armen
om Odysseus' hals, kuste zijn voorhoofd en zei:
'Wees niet kwaad op me, Odysseus, jij die toch altijd
van de mensen het verstandigst was! Maar de goden verschaften de ellende,
omdat zij het ons misgunden bij elkaar te blijven en zo
van onze jeugd te genieten en de drempel van de ouderdom te bereiken.
Maar wees nu niet zo vertoornd op me en neem het me niet kwalijk,
omdat ik jou niet direct toen ik je zag zo heb verwelkomd;
Want altijd was ik bang in mijn hart en ziel,
dat iemand der stervelingen kwam en me misleidde
met woorden, want velen immers zijn op winst uit.
En niet de Griekse Helena, geboren uit Zeus,
zou zich nooit hebben gestort in liefde met een vreemdeling,
als zij zou weten, dat de dappere zonen der Grieken
haar weer mee zouden nemen naar haar huis en vaderland.