Toen hij een man was, overtrof Cato de senatoren in dapperheid. Niemand kon hem ertoe bewegen toe te staan dat de gebruiken van hun vaders en de wetten van de staat vernietigd werden. Als deze de gerechtigheid niet had verdedigd, dan had Rome een helder licht niet gehad, dan had het Rome aan een glansrijke persoonlijkheid ontbroken. Verder stond hij vaak tegenover Caesar. Toen Catilina en anderen een grote misdaad hadden voorbereid eiste Cato, dat de staat streng tegen hen optrad. Maar toen Caesar dit had gezegd, dat zij, die lui uit de stad, verdreven moesten worden, kreeg Cato het gedaan dat ze met de dood werden bestraft. Maar toen hij in de burgeroorlog had overwonnen, bracht Cato zichzelf om met zijn eigen zwaard.
