6.4a In de open lucht

6.4a In de open lucht
Elders was het al dag, maar daar was de nacht zwarter en dichter dan alle nachten; toch verlichtten vele fakkels en verschillende lichten haar. Men besloot om weg te gaan naar de kust, en van nabij te bekijken, of de zee al iets toeliet; ze bleef nog woest en vijandig.
Daar liggend op zijn rug boven op een afgegooide linnen doek eiste hij eenmaal en opnieuw koud water en hij dronk het. Daarna joegen de vlammen en als voorbode voor de vlammen een zwavelgeur de anderen op de vlucht, maar wekten hem.
Leunend op twee slaafjes stond hij op en meteen zakte hij in elkaar, zoals ik begrijp, omdat zijn adem door te dikke rook was geblokkeerd en omdat zijn luchtpijp was gesloten, die van nature bij hem zwak en nauw en herhaaldelijk ontstoken was.
Zodra het daglicht was teruggegeven (dit was de derde dag vanaf die dag, die hij als laatst gezien had.) is zijn lichaam ontdekt onaangetast, ongeschonden en bedekt zoals hij was gekleed. De houding van zijn lichaam was meer gelijk aan een slapende dan aan een overledene.