Hoofdstuk 9, vertaling 1: Thermen (versie 2)

Zojuist bouwde een keizer Trajanus de nieuwe thermen voor het Romeinse volk. De thermen zijn enorm en zij verschaffen voor de grote massa een plek. Sommige gebouwen verschaffen de plaats voor de mannen en voor de jongens, andere gebouwen verschaffen de plaats voor de vrouwen en voor de meisjes. Het Romeinse volk betuigde dank aan de keizer, omdat de keizer aan de Romeinse burgers de zulke mooie thermen gaf.
Vader en de tweeling gaan naar de nieuwe thermen. Davus draagt olie en schraapijzers voor Flavus en voor de jongens. Daarna gingen zij binnen de thermen, vader geeft aan de portier de geldstukken. Vervolgens gaan zij door het sportveld naar de kleedruimte. Op de kleedruimte geven zij kledingstukken aan de bewaker. De bewaker zet de kledingstukken in het nis.
De bewaker bewaakt de kledingstukken voor vader en voor de tweeling.
Op het louwwaterbad zitten veel mannen. Vader ziet de bekende dichter tussen de mensen. “Kom op,” zegt vader aan de dichter, “draag een gedicht voor, voor ons. Op dat moment begint de dichter voor te dragen.
Echter is het gedicht lang en valt niet in de smaak bij de jongens.
Dus zij gingen weg uit het louwwaterbad. Daarna beëindigde de dichter het gedicht, en zei Flavus aan de dichter: “Het gedicht viel bij mij in de smaak, ik betuig dank voor jou.”
In het warmwaterbad zijn ook veel mannen. Zij hebben gesprekken. Slaven overhandigen voor de mannen olie en schraapijzers. Sommige mannen zij liggen in bedden. Slaven zij schrapen hen. Plotseling riep iemand boos: “Slager, een schraapijzer is geen vleeshaak en ik ben geen varken.” Alle mensen lachen.
Op het kouwaterbad spoelde vader zich af op het bassin.
Tenslotte gaat hij weer de kleedruimte binnen.
Vader geeft de geldstukken aan de bewaker en hij zegt aan de slaaf: “Jij bewaakte de kledingstukken goed.” De slaaf betuigt dank voor Flavus.