Hoofdstuk 20, vertaling 1: Over de Gordiaanse knoop

Alexander, de zoon van Philippus, was de koning van Macedonie, nadat hij door de nakomelingen “Groot” geroepen was. Nadat Philippus stierf, Alexander, een jongen van twintig jaren, volgde hij voor hem op. De nieuwe koning, nadat hij het koninkrijk in ontvangst nam, vergrootte hij het, in korte tijd.
Want hij bracht de oorlog binnen aan de Perzen, van welke Darius de koning was geweest. Alexander daagde deze koning uit, aan welke het grote rijk, in bezit aan het houden was.
Terwijl hij veertig duizend soldaten leidde, ging hij naar de grenzen van de Perzen. De koning Darius stelde tegen hem op meer dan honderd duizend van soldaten. Nadat de Perzische soldaten bij de rivier de Granicus opgesteld waren, waren zij aan het proberen af te weren, maar tevergeefs, de Alexander, terwijl hij de rivier aan het oversteken was. Terwijl de soldaten van Alexander met een enorm ijver aan het vechten waren, joegen ze op de vlucht vluchtten de Perzische vijanden kort na de strijd. Nadat de steden van deze regionen in verwarring gebracht waren met een uitzonderlijke overwinning, terwijl zij druk bezocht waren gaven zij zich over aan Alexander.
Terwijl Alexander verder ging in de meer naar binnen gelegen regionen, kwam hij aan bij de stad Gordium. Hij beklom de burcht, en hij ging naar de tempel van Iuppiter, waar hij de oude wagen aankeek. De knopen, met welke de juk met de wagen verbonden was geweest, waren zeer wonderlijk. Nadat de burgers ondervraagd waren, zij verzekerden dat dit het orakel van de wagen is: “Hij zal zich meester maken van Azië, welke de verbinding kan losmaken.”
Alexander ging onmiddellijk naar de wagen, terwijl hij verlangde de knopen los te maken. Nadat zij ongerust gemaakt waren door de brutaliteit van de koning, verzamelden zich rondom hem veel soldaten.
Die terwijl hij lang de verstrengeling van alle kanten bekeek was hij tevergeefs aan het proberen de knopen los te maken, maar hij wilde niet ophouden. Eindelijk riep hij uit:”Niets staat vast over de manier van losmaken!” Hij pakte het zwaard en brak de knoop. Juppiter terwijl hij donderde en terwijl hij bliksemde, hij toonde aan met de nacht, dat Alexander het orakel had vervuld.